Een waterput in Tsjaad

Waterput

Bij Goodtogive werken we veel met startende ondernemers in ontwikkelingslanden. Om hen te goed te kunnen begeleiden werken we met geweldige mensen die in de regio actief zijn. In Noord- en West-Afrika is dat Mohamed Belhadj, een Rotterdamse ondernemer met Marokkaanse roots. Samen met Mo hebben we al verschillende prachtige producten gemaakt die de lokale economie een flinke boost hebben gegeven. Bij alle Goodtogive producten gaat een deel van de opbrengst naar een goed doel in de regio – maar Mohamed doet er nog een schep bovenop – hij heeft inmiddels al 9 waterputten in Tsjaad gegraven. Namens Good to Give/Brighter world  is er nu ook een waterput in Tsjaad geplaatst.

Prachtige aardewerk kommen uit Thailand

Prachtig aardewerk van The Table


Nieuw in het assortiment van Goodtogive – prachtige kommen  die je werkelijk voor alles kunt gebruiken: je yoghurt met cruesli in de ochtend, soep, pasta, snacks of om je sleutels in op te bergen. We hebben 10 geweldige kleuren waaruit je kunt kiezen of naar hartelust mee kunt mixen en matchen. 100% fair en ambachtelijk gemaakt in een familiebedrijf in Thailand.

Goodtogive en ontwerpster Carla Peters werken al meer dan 10 jaar samen. Carla werkt als ontwerper al jarenlang nauw samen met makers in verre landen. In 2019 startte zij haar eigen merk “The Table” om samen met kleinschalige producenten “de hele tafel te dekken” . En dit jaar is The Table Amsterdam ondergebracht bij Clip Quality Brands, een familiebedrijf dat prachtige merken vertegenwoordigt, waarmee het merk duurzaam kan groeien.  Daarmee is de cirkel rond. Prachtig design, eerlijk en ambachtelijk gemaakt, en deze stap geeft de producent meer zekerheid op continuïteit in de toekomst.

Wil je meekijken hoe het er aan toe gaat in Thailand? kijk dan naar dit leuke filmpje 

Odds & Ends – keukendoeken van Foekje Fleur

Foekje Fleur

Kleurrijk huishoudtextiel gemaakt van restanten! Bij het verven en weven van garen, maken de fabrieken vaak wat extra – voor het geval dat – en dat extra garen blijft vaak ongebruikt. Foekje Fleur (van de Bubble Buddy) ontwierp de Odds & Ends keukendoeken iom het beste te maken van het overschot aan garen, dat onverwachte – en prachtige – kleurencombinaties oplevert!

Wild Weave
Het ontwerp van de eerste editie van deze keukendoeken heet Wild Weave; een knipoog naar het originele proces van weven op een weefgetouw met verschillende soorten garen. In dit ontwerp komen verschillende kleuren samen in een interessant en uniek patroon. Wij vinden ze allemaal prachtig!

VAN OUDE WIJSHEID NAAR MODERNE LIFESTYLE & WELLNESS

VAN OUDE WIJSHEID NAAR MODERNE LIFESTYLE & WELLNESS

KRUIDENWIJSHEID UIT DE TRADITIONELE CHINESE GENEESKUNDE, AYURVEDA EN ANDERE EEUWENOUDE GENEESWIJZEN VERTAALD NAAR MODERNE WELLNESS- EN LIFESTYLE RITUELEN.

Is het toeval dat ik nu leef, woon en werk in Rotterdam terwijl ik ben opgegroeid op de Veluwe? Ik denk het niet. Juist het grote contrast – groen versus beton – voedde me op onverwachte wijze. De natuur die ik ooit zo vanzelfsprekend vond, werd een steeds groter mysterie wat ik maar wat graag wilde doorgronden.

Ik ging diverse cursussen en trainingen volgen op het gebied van kruidengeneeskunde, waar ik volledig geïnspireerd raakte door de Oosterse en Ayurvedische holistische geneeswijzen en ook voor het eerst kennis maakte met adaptogenen.

Veel kruidenkennis deelde ik via workshops waar mensen leerden om zelf natuurlijke verzorgingsproducten te maken. Een logisch gevolg was dan ook de opleiding tot natural skincare formulator.

Terug naar de natuur

We zoeken allemaal naar manieren om ons beter te voelen, maar kijken zo vaak alleen maar naar korte termijn oplossingen en kiezen voor symptoombestrijding in plaats van de onderliggende oorzaak aan te pakken. Een pil die pijn slechts een moment zal maskeren…

De verbinding met de natuur en haar genezingscapaciteit wordt hierin vaak vergeten. Maar het is juist deze verbinding die ons geeft wat we echt nodig hebben. Wanneer we weer beseffen dat ook wij natuur zijn en er dus onderdeel van uitmaken, is de cirkel weer rond. Daarmee ontstaat ook het besef dat er een gulle toevoer van voeding en genezing overal en altijd aanwezig is.

Veel Oosterse geneeswijzen, waaronder TCM (Traditionele Chinese Medicine) en Ayurveda maken al eeuwenlang gebruik van deze wijsheid en passen veelvuldig het gebruik van kruiden toe in hun geneeskunde.

NIO’s missie is om deze eeuwenoude gekoesterde wijsheid op een eenvoudige & gemakkelijke manier te integreren in een moderne lifestyle. Puur vanuit de overtuiging dat zelfzorg dan écht inspireert en een goede gewoonte wordt die je jezelf gunt. Ontdek de heiligheid in je eigen ritueel, dit is jouw moment!!

Het assortiment van NIO bestaat uit heerlijke biologische kruidenthee, 10 prachtige skincare essentials en 11 verschillende soorten adaptogenen in poedervorm. Eenvoudig toe te voegen aan je favoriete smoothie, koffie, thee, melk, elixer of gezonde snack.

Een alledaagse routine in een gekoesterd ritueel veranderen…

… dat was mijn intentie bij het ontwikkelen van de Nio huidverzorgingsproducten. Het resultaat is een serie prachtige 100% natuurlijke essentials. Met een gerichte verfijning transformeren ze je huid.

Zacht, maar zeer doeltreffend en met een vleug van luxe. Zo verandert je dagelijkse huidverzorgingsroutine in een ritueel, waarin je je heerlijk kunt verliezen.

Ieder product is doordrenkt met biologische, koudgeperste oliën, botanische ingrediënten en adaptogene extracten. Zorgvuldig geselecteerd vanwege hun hydraterende, voedende, anti-verouderende en beschermende eigenschappen.

De formules zijn minimalistisch maar krachtig. Ieder ingrediënt heeft een duidelijke missie in het product. 

Milieuvriendelijk

Respect voor de Aarde, onze bron is een belangrijk uitgangspunt. Milieuvriendelijkheid is daarom erg belangrijk bij elke stap in het productieproces – van de groei, de oogst en de verwerking van grondstoffen tot de verpakking van onze producten.

De meeste flesjes uit onze collectie zijn rechthoekig. Niet alleen vanuit een stylish oogpunt. Op deze manier kunnen ze als brievenbuspakketje verstuurd worden. Deze flesjes kunnen ook besteld worden met een aluminium dopje, zodat de pipet weer hergebruikt kan worden door de klant. 

De bio-based verpakking is gemaakt van zwart kraftpapier. Deze is 100% recyclebaar, bevat geen aluminium en beschermt toch optimaal tegen de invloeden van buitenaf zoals UV, zuurstof en vocht.

Onze footprint willen we écht zo klein mogelijk houden.

Afgelopen jaar benaderde Good to Give mij met de vraag een drietal producten te ontwikkelen voor hun ‘Relax’ kerstpakket. Wat een eer!! 

Het resultaat is een mooi op elkaar afgestemd trio. Deze set is speciaal ontwikkeld om je, naast een rijk en luxe huidverzorgingsritueel, heerlijk te laten ontspannen. De subtiele geur van Lavendel in combinatie met Rozemarijn hebben een ontspannen en rustgevende invloed op je staat van zijn.

De set bestaat uit een Body Oil, Shower Oil en een Pillow Mist. De inhoud is zo aangepast dat je de set zelfs mee op reis kunt nemen.

Van geschenkverpakking tot designproduct

Van geschenkverpakking tot designproduct

Jaarlijks worden er na de feestdagen miljoenen cadeauverpakkingen weggegooid. ‘Pure
verspilling’ vond Tim Várdy, eigenaar en bedenker van onder andere de Dutch Design Chair.
Zijn gepatenteerde krukje van karton, dat een begrip is geworden in de design- maar ook
evenementenwereld, kreeg een nieuwe toepassing: De Dutch Design Chair kerst. De Dutch Design Chair kerst wordt eerst als geschenkdoos gebruikt en kan daarna binnen tien seconden tot krukje worden gevouwen waardoor je de doos niet hoeft weg te gooien maar een tweede leven geeft in je interieur.   

Duurzaamheid

De Dutch Chair is 100 % recyclebaar en gemaakt van FSC gecertificeerd karton, De volledige productie vindt plaats in Nederland en alle handling wordt gedaan in een sociale werkplaats in Amsterdam. Basisingrediënten voor het ideale, duurzame kerstpakket dus. En dat duurzaamheid en stijlvol design hand in hand kunnen gaan bewijst de reactie van de New York Times die de Chair uitriep tot ‘standout creation’.

Onder de merknaam Dutch Design Brand zijn inmiddels diverse producten ontwikkeld en op
de markt gebracht waaronder onder meer Wisdom Tiles, kartonnen lampen en opbergboxen. Kenmerkend voor de hele productrange is het praktische nut in combinatie met betaalbaar design. Het assortiment wordt verkocht in museum- en cadeauwinkels in binnen- en buitenland.

Dutch Design Storage Boxen

Geïnspireerd door het idee van up-cycling – de verpakking die een tweede leven krijgt als designproduct – kwam oprichter en eigenaar Tim Várdy tot een nieuw product: de Dutch Design Storage Box. Deze box die ook gebruikt wordt als kerstverpakking, is zo stijlvol en sterk dat hij niet meer weg te denken is uit het assortiment opbergers in Nederland.

De box bestaat uit één deel inclusief de deksel en is snel en eenvoudig in elkaar te vouwen. Leverbaar in tientallen prints heeft de Box inmiddels zijn weg gevonden naar consumenten in binnen- en buitenland. Mede door de populariteit zijn er nu ook verschillende maten beschikbaar.

Voor meer informatie zie: www.dutchdesignbrand.com

Leven in balans

Leven in balans project

Drie vrouwen op een missie, ieder met een heel andere achtergrond: Jacqui Burger; activist en fairtrade-ondernemer, Carole Sullivan, die na haar carrière in de bankwereld zelfvoorzienend is gaan wonen op een boerderij op het platteland, en Jessica Silva; een coach die mensen helpt erachter te komen en te bereiken wat ze écht willen. In 2019 begonnen zij The Happy Ladder, een platform dat inspiratie en praktische tips biedt om je vaker gelukkig en tevreden te voelen.

Voor haar boek “Lang en Gelukkig” onderzocht Jacqui wat er voor nodig is om gezond en gelukkig heel oud te worden. Zij kwam mensen tegen die heel gelukkig waren met weinig, maar ook mensen die ogenschijnlijk alles hadden, maar zich toch niet gelukkig voelden.

Die tegenstelling intrigeerde haar zo, dat ze op zoek ging naar het waarom. Met Carole Sullivan en Jessica Silva startte zij een onderzoeksproject:  The Happy Ladder. Deze naam werd gekozen omdat het leven niet alleen gaat over zo hoog mogelijk komen, maar juist over hoe we omgaan met tegenslagen als we een paar treden worden teruggezet. En dat het juist de kleine stapjes zijn, die enorm bijdragen aan ons levensgeluk.

Hun bevindingen zijn nu gebundeld in een boek “Leven in Balans, een gids naar een relaxter, tevredener en gelukkiger leven” en een set kaarten met praktische tips (lees er hier meer over).

The Happy Ladder wil levensechte, praktische tools en middelen aanreiken die echt helpen om je leven leuker te maken. Carole, Jessica en Jacqui hebben alles zelf uitgeprobeerd. The Happy Ladder deelt graag de interviews met experts, inspirerende verhalen uit het dagelijkse leven, kennis uit onderzoek en handige tips met jou.

Wij gaan natuurlijk gewoon door met onze zoektocht naar wat je zelf kunt doen om je net wat vaker gelukkig, tevreden en ontspannen te voelen, want wie wil dat nou niet?

Wil jij jouw verhaal met The Happy Ladder delen? Mail ons op balans@thehappyladder.org

Je kunt Jacqui, Jess and Carole ook beluisteren terwijl ze door Quincylino Rigters worden ondervraagd over het waarom van het boek hebben in deze podcast (engelstalig).

Vakantie in eigen land: wat kun je allemaal doen?

Vakantie in eigen land

Aan een vakantie in eigen land zitten veel voordelen. Het is een stuk vriendelijker voor de portemonnee en je hebt geen last van reis-stress. En de aarde krijgt meer rust! Met deze tips kom jij de zomer goed door.

Elk jaar wordt er meer dan 18 miljard kilo aan CO2 uitgestoten door de Nederlandse luchtvaart. De aarde verdient ook even een vakantie en wat liefde. Wij hebben wat leuke tips om jouw thuisvakantie zo gezellig mogelijk te maken!

Lekker veel lezen

Lezen kan natuurlijk overal, maar alsnog is het een van de beste manieren om je tijd door te brengen op vakantie, waar je dan ook bent. Onze tip? Koop een e-reader en download al je favoriete boeken op een klein apparaatje! Dit scheelt kilo’s aan omgekapte bomen en is lekker handig om mee te nemen.

Oase in eigen tuin

Tijd om je tuin, balkon of dakterras een make-over te geven! Met de juiste attributen maak je er zelf een waar paradijsje van waar je helemaal tot rust kunt komen. Hang wat prachtige waterbestendige slingers op of maak een lekker plekje in je tuin waar je s ’avonds heerlijk een vuurtje kunt stoken en lekkere marshmallows kunt roosteren. Je maakt het precies naar je zin, zodat jij het ultieme vakantiegevoel aan huis kunt creëren.

Tijd om te koken

Elke dag uitgebreide tapas of grootse gerechten zullen niet zomaar voor je neus verschijnen op thuisvakantie. Tijd om zelf aan de slag te gaan. Misschien kost het wat meer moeite en tijd, maar er komt ook meer trots bij kijken! Daag jezelf uit om wat nieuws te proberen. Met de juiste recepten en leuke keukenspullen kun je zo je eigen restaurant creëren.

Ga er op uit

Natuurlijk op een zo veilig mogelijke manier! Nederland heeft prachtige bossen en stranden waar je heerlijke wandelingen kunt maken. Ga op pad met onze Wastebag, neem een herbruikbare fles en wat gezonde snacks mee en ga op avontuur! 

Vliegen

Toch een vluchtje pakken naar een warmer land? Geen stress: compenseer! Deze optie kun je tegenwoordig bij veel vliegtuigmaatschappijen, zoals KLM, kiezen. Je betaalt iets meer, zodat dit geld geïnvesteerd kan worden in organisaties en projecten die ervoor zorgen dat er bijvoorbeeld bomen worden geplant. Hoe meer bomen, hoe meer CO2-uitstoot omgezet kan worden in schone lucht. Let wel op dat je dit bij een groene organisatie doet!

 

Hoe leef je langer en gelukkiger? Lees het interview met de auteurs

Hoe leef je langer en gelukkiger?

We beginnen met een klein intro over jullie zelf.

Jacqui: Ik omschrijf mezelf het meest als activistisch ondernemer. Ik probeer samen met Fons de wereld een beetje groener en socialer te maken in mijn werk. En de laatste jaren ben ik ook meer gefocust op welzijn. Dus niet alleen de hele praktische dingen die met je leven te maken hebben maar ook dingen die te maken hebben met wat relaxter zijn en gelukkiger te leven. 

Fons: Ik ben iemand van 13 ambachten en 12 gelukken. Net iets anders dan het normale spreekwoord. Ik heb dus 13 verschillende beroepen en daar ben ik allemaal min en meer in geslaagd en gelukkig in geworden maar ook zo snel verveeld dat ik weer het volgende begon. Het liefst zou ik alleen maar schrijver zijn. Maar dat is niet iets in Nederland waar je je brood mee kunt verdienen. Tenzij je heel goed bent. 

Hebben jullie zelf alles geschreven in het boek?

Fons: Een aantal interviews zijn geschreven door Marije Ravelli. En de rest hebben we met z’n tweeën gedaan. 

Wat heeft jullie geïnspireerd om dit boek te schrijven?

Jacqui: Door een aantal omstandigheden om ons heen en ook door ons werk raakte we steeds meer geïntrigeerd door de vraag: hoe kan het zijn dat mensen die ogenschijnlijk alles tegen hebben in het leven, zoals in ontwikkelingslanden, zo ontzettend gelukkig zijn. En mensen die alles mee hebben zo ongelukkig en gedeprimeerd kunnen zijn. En wat maakt het dat sommige mensen vrolijk en fluitend 100 worden en zo goed kunnen omgaan met alles wat er in hun leven gebeurt. En dat andere mensen dat helemaal niet halen. Het werd dus steeds meer een vraag van interesse en op een gegeven moment besloten we ook om dat uit te gaan zoeken. Ook omdat we natuurlijk zelf op de leeftijd kwamen waar dat interessant gaat worden.  

Leven wij in de Westerse wereld ongezonder dan in andere landen?

Fons: Ja absoluut.

Jacqui: Nou niet op alle vlakken. Want bepaalde maten van luxe voor je lijf, zoals centrale verwarming en een huis dat niet tocht of instort, draagt bij aan een goed leven. Dus aan de ene kant nee maar aan de andere kant ook weer wel. In de Westerse wereld eten we te veel, drinken te veel en hebben we ongezonde eetgewoontes. Dus leefomstandigheden zou ik zeggen ja maar levensstijl nee. 

Fons: Ja want wat een heel groot probleem is, is dat in onze Westerse maatschappij alle producten die worden aangeboden eigenlijk gewoon heel slecht zijn. Supermarkten stoppen overal zout, suiker en conserveringsmiddelen in. Het vlees zit vol met hormonen en penicilline. Dus alles wat wordt aangeboden is al redelijk fout maar het is ook nog eens heel erg veel. We eten tot wel 3 tot 4 duizend calorieën per dag terwijl we ook kunnen leven van 2000. Mensen eten hier ook gewoon veel te veel en te vet en te veel suiker. 

Jacqui: Maar dat is alleen maar eten, het heeft ook te maken met dat we anders bewegen. We hebben bijvoorbeeld hier in het Westen veel meer last van chronische stress maar ook van veranderde houdingen binnen onze families en community. We  leven veel meer uit elkaar. Wat ik bijvoorbeeld heel bijzonder vind en wat ook een belangrijke factor is gebleken is de rol die je speelt als ouder persoon. In het Westen ben je eigenlijk op een bepaalde leeftijd oud, overbodig en afgeschreven. Terwijl in andere landen je een heel andere rol gaat spelen binnen de familie of binnen je community.

Wat kunnen we leren van andere landen?

Fons: Op een gegeven moment moesten we voor SGTW naar Nepal toe en dachten we, we zijn nu toch al halverwege de aarde laten we nu doorvliegen naar de plekken waar de zogenaamde Blue Zones zijn. Waar relatief heel veel 100-jarige leven. De Blue Zones is eigenlijk een concept dat is bedacht door een Siciliaanse Professor, die ook in ons boek voorkomt. Die had in Sardinië, wat een van de Blue Zones is, op een kaart plekken aangetekend met een blauwe viltstift waar mensen gemiddeld een hoge leeftijd bereikten. En toen kwam er een Amerikaanse Marketing meneer Dan Buettner, en die vond het wel een goed verhaal en is toen op zoek gegaan naar andere Blue Zones. Hij had dan bedacht van Oh dat is een mooie titel voor die zones. Want eigenlijk was het gewoon een blauwe viltstift van een professor in Sardinië. En zo is de naam Blue zones ontstaan. Er zijn officieel 5 maar er zijn natuurlijk ook andere plekken op de wereld zoals een dorpje in India hoog in de bergen waar mensen ook 110 jaar oud worden. Er zijn dus 5 Blue zones en daarvan hebben wij er 4 bezocht. Griekenland hebben we niet gedaan. 

Jacqui: Eerst zijn we naar Japan gegaan. En wat in Japan heel duidelijk werd, wat in alle landen ten grondslag ligt, is dat het dieet erg belangrijk is. En het gaat niet zo zeer om wat je eet als het maar lokaal en organic is. Want in Japan wordt bijvoorbeeld heel veel vis gegeten en relatief weinig vlees, en in Griekenland wordt er bijvoorbeeld wel meer vlees gegeten. Dus het is niet zo zeer of je wel of geen alcohol drinkt of wel of geen vlees eet: wat elk land gemeen had was dat ze lokaal aten, biologisch aten en met mate. Dat was een hele duidelijke overeenkomst. En in Japan hebben we ook geleerd dat de community en het niveau waarop ouderen eigenlijk werden gerespecteerd en gewaardeerd, dat dat enorm bijdroeg aan de levensvreugde.

Fons: En dat ze ook heel erg in familiebanden en tradities geloven. We troffen daar een vrouw aan van 106 die op haar scooter kwam aan scheuren en die haar dochter van 80 mee had genomen. Die familie banden zijn heel belangrijk daar. Ze vereren ook hun voorouders, een godsdienst genaamd Shinto. En het feit dat iedereen elkaar helpt en dat de gemeenschap zo tight is helpt. 

Jacqui: Ze hebben ook zelfs programma’s. Ze organiseren sport dagen en wedstrijden. En ze hebben ook daycenters waar ouderen elkaar kunnen ontmoeten en daar doen ze ook aan rekentoetsen om alles actief te houden. Dat nemen ze allemaal heel serieus. 

Zouden we zulke programma’s ook kunnen implementeren in NL?

Ik denk wel dat we kunnen leren dat het eigenlijk helemaal niet zo gezond is om tot je 68 heel hard te werken en dan van de een op andere dag achter de geraniums te gaan zitten. Dat is niet gezond. Dat zie je hier in Nederland gebeuren. Mensen die hier heel oud worden die blijven betrokken in bijvoorbeeld verenigingen. Als je niet in beweging blijft of je hersenen blijft trainen raakt je op een gegeven moment alles kwijt. 

Fons: En toen gingen we naar Loma Linda in Amerika. De professor uit Sardine vond dat eigenlijk een beetje met de haren erbij gesleept. Want de Amerikaanse marketeer wilde graag een plek in Amerika hebben die hij een Blue Zone kon noemen. Dus ging hij op zoek en vond hij een plek waar mensen gemiddeld 10 jaar ouder werden. En wat bleek was dat een stad was waar voornamelijk 7e dag adventisten wonen. 

Jacqui: Dat is een religieuze stroming die vegetarisch eten, die niet drinken, niet roken en hun lichaam als een tempel vereren. Het gaat heel erg over sporten, bewegen en jezelf in shape houden. En ze nemen een dag in de week een rustdag. Dus het bleek meer met hun religieuze leefregels te maken te hebben. Maar ook hier kwam de community sense ook weer naar boven als belangrijke factor.

Fons: We spraken daar ook een professor die al 30 jaar onderzoek deed. En eigenlijk was zijn conclusie: als je maar gezond leeft en elke dag een handje noten neemt dan wordt je gelukkig oud.

Wat is gezond leven dan in jullie ogen?

Jacqui: Dat hebben we in het boek wel goed uiteen gezet. We hebben geen kant en klaar recept wat je vanaf morgen moet doen. Maar er zitten wel heel veel dingen in die we als gemene delers hebben gevonden. In het boek zit wel een heel segment met allemaal dingen die je zelf zou kunnen doen die allicht helpen. En die zullen zeker niet helpen tegen per ongeluk voor een bus stappen of een nare ziekte krijgen. Het is geen tovermiddel om 100 te worden maar het gaat er meer om dat als je dan toch al 100 gaat worden, want we worden per generatie ouder en ouder, hoe doe je dat om de beste manier. 

Fons: En toen gingen we naar Costa Rica. Costa Rica lijd heel erg onder El Nino. Daar heerst een grote droogte. En wat je bij elke Blue Zone kon vinden was dat mensen hun eigen groente en eten verbouwden. Maar in Costa Rica werden mensen geforceerd om eten te halen bij de supermarkt omdat ze door de storm niet meer hun eigen eten konden verbouwen. Ook was er veel stress. Dit zou een Blue Zone kunnen zijn die op zijn retour staat. Dat was ook heel interessant maar ook verdrietig om te zien. Er kwamen bijvoorbeeld ook veel rijke Amerikanen daar wonen met het idee dat als ze in een Blue Zone zouden wonen, ze ook 100 zouden worden. 

Jacqui: Het was wel shocking om te zien, de oudere mensen die we spraken stonden nog echt op een dieet van schaarste. Dus een of twee keer in de week een stukje vlees of vis maar vooral veel groente en een klein beetje bonen met rijst. En dat de jongere generatie voornamelijk overstapte naar cola en chips door de opkomst van grote supermarkten. 

Worden de Blue Zones bedreigt door globalisatie?

Jacqui: Dat is ook dubbel. Die Blue zones worden wel bedreigt door de globaliseren, waar ook weleens voordelen aan zitten. Er zijn bijvoorbeeld ook communities die zo afgelegen zijn waardoor ze ook geen toegang hadden tot bepaalde medicatie of hulp. Maar de Blue Zone in America is eigenlijk een gestichte Blue Zone waar de jongeren ook namens deze leefregels leven.  

Wat je mind sterk houdt is wel bidden. En noem het bidden of mediteren of je overleden voor ouderen eren. Het is een moment van bezinning.

Jacqui: Op Sardinië had ik niet het gevoel dat dat op het punt stond om te verdwijnen. Ik heb meer het gevoel dat het een mountain frozen in time was. 

Fons: Wat volgens de professor uit Sardinië de belangrijkste reden was dat mensen daar zo oud werden was dat ze in de ochtend met hun geiten heel langzaam de heuvel op moesten en in de avond weer heel langzaam naar beneden moesten. Daar stond matig bewegen dus centraal. In plaats van naar de sportschool gaan voor een uurtje per week, belangrijk dat je veel maar matig beweegt zoals 10.000 stappen zetten.

Jacqui: Wat de professor daar ook aangaf was dat het ook ging om humor. Ik zelf vond het ook zo grappig om te zien dat Japan en Sardinië zo op elkaar leken: ouderen zaten elkaar achterna of waren grapjes aan het uithalen met elkaar. Het was een hele hechte community. Dit zag je in elk land terug komen. 

Fons: Wat ons idee was: we begonnen de reis omdat er veel mensen om ons heen waren gestorven. Zo krijg je ook een visie op “Wat is het leven?” en “Hoelang duurt dat?”. En onderwerpen zoals ziektes en depressies kwamen allemaal voorbij. We hadden allebei een fase in ons leven waarvan we dachten: “Oke, hoe ziet onze toekomst eruit?” Leven we er vrolijk op los tot een van ons ook een ernstige ziekte krijgt of maken we een verandering? Dit was eigenlijk de aanleiding om de research te doen toen we de wereld over reisde. Door deze reis kwamen er een zes factoren boven drijven die we in zes hoofdstukken hebben verdeeld. Per onderwerp hebben we veel research gedaan en veel boeken gelezen, documentaires gekeken en podcasts geluisterd. En daar bestaat het tweede deel van het boek uit met een afwisseling van interviews met ouderen en hun visie op oud worden. 

Deze 6 factoren zijn voeding, missie en nut, bewegen, de gezonde geest, spiritualiteit en stress.

Jullie hebben ook de landen bezocht: welk land vonden jullie het mooist en welke ervaring hoort daarbij?

Jacqui: Met elk plek heb ik wel het verlangen om terug te keren. Ook de plekken die ik niet had verwacht zoals Loma Linda. Ik ben zelf atheïst en heb verder niks met religie maar zelfs daar was ik niet uitgepraat. Het meest intrigerende vond ik Costa Rica omdat ik wel kon zien dat dit een van de mooiste plaatsen op aarde was geweest. Ik heb daar dieren, bomen, planten gezien die ik nog nooit ergens heb gezien. En het brak mijn hart om die enorme woudreuzen omgevallen te zien door de storm. Prachtige dorpen die helemaal leeg waren omdat er geen water meer was. Dode dieren, branden, dat brak wel mijn hart.

Wat was het leukste interview om te doen?

Jacqui: Mijn hart gaat dan toch uit naar de visserman in Japan. Die eigenlijk het interview met zijn vrouw deed, die niet meer leefde, maar hij nam haar foto overal mee naar toe. En het was niet eens een pasfoto, het was een heel grote lijst. En die vertelde een bizar levens verhaal wat begon met dat hij op zijn zesde door zijn stiefmoeder was verkocht aan een visser. En wat eindigde in een fijn en succesvol leven waarbij hij een eigen restaurant had opgezet wat nu was overgenomen door zijn zoon. Nu was hij begonnen met het opschrijven van zijn memoires. Maar dat deed hij niet zomaar maar in de vorm van een lied. En dat heeft hij ook ter plaatse gezongen voor ons en daar is hij ook mee op tv geweest. Het lied duurde echt heel erg lang en we verstonden er geen woord van. Maar onze vertaalster kon een kwartier zingen naar 3 woorden vertalen.  

Wat was de slechtste ervaring/ moeilijkste aan het schrijven van dit boek?

Jacqui: Wat ik het moeilijkst vond was dat, nadat we al die research hadden gedaan, ik me toch weer makkelijk aan de slechte gewoontes overgaf. En nu ben ik dus eigenlijk heel erg benieuwd naar hoe kan dat nou dat je weet dat het allemaal goed voor je is en dat je dan toch kunt terug vallen naar het slechte. 

Leven jullie zelf namens het boek?

Jacqui: Dat hebben we best een tijd gedaan en sommige dingen heb ik er ook echt uit overgehouden. Ik doe iedere dag zeker een half uur stretchen en yoga, ook haal ik gemiddeld wel 9000 stappen per dag. Maar het sluipt er langzaam en zeker ook weer uit. Daarom geven we voornamelijk inspiratie en is het geen handboek. Wat we vooral geleerd hebben is dat het niet gaat om doe dit op deze manier want als jij van dansen houdt dan is een half uurtje per dag dansen ook geweldig in plaats van wandelen. 

Fons: De verleiding  om een bourgondisch leven te leiden is groot. Grote ongezonde maaltijden, flessen wijn en cocktails op het terras is een grote verleiding. En wat bij mij gebeurt is dat ik soms het gezond doen zo zat ben en dan schiet ik weer naar de andere kant door. Zo is het een soort slinger beweging waarvan ik denk dat het beter is dan onbewust en ongezond doorleven. Doordat je er bewust van bent en ermee bezig bent is het makkelijker om terug te keren naar de gezonde leefstijl. 

JAcqui: Wat ik ook heel interessant vond en wat ik ook in mijn eigen leven probeer te implementeren is de positieve kijk op het leven. Van alle mensen die we hebben geïnterviewd dachten we in eerste instantie dat het gewoon mazzelkonten waren: het zijn leuke mensen, met leuke kinderen en leuke mensen en activiteiten om zich heen. Maar als je dan door ging vragen bleken ze ook echtscheidingen en verlies mee te maken. Maar daar stonden ze niet zo lang bij stil tegenover sommige mensen die zich hun leven lang zorgen kunnen maken over iets wat bijvoorbeeld niet gelukt is.  En dat is wel wat ieder persoon uit dit boek bindt, is dat ze een optimistische kijk op het leven hebben en het leven ook echt leuk vinden. En dat is ook iets waar ik heel erg nieuwsgierig naar ben. 

Komt er een opvolging?

Jacqui: Ja we werken nu aan de balance boek. Hoe vind of hervind je jouw balans? Het gaat erover om de slinger in controle te houden. Een leven totaal in balans kan ook ontzettend saai zijn dus af en toe moet je ook even links of rechts uit de bocht vliegen. En wij zijn dan op zoek naar hoe je het snelst en makkelijkst terug kunt bouncen.

5 manieren om met corona-afval om te gaan

5 manieren om met corona afval om te gaan

Hoe ga jij om met Corona afval?

Afgelopen jaar heeft de wereld een kleine schoonmaak gehad door minder te reizen waardoor er aanzienlijk minder uitstoot van vervuilende stoffen was. Over heel de wereld verminderde smog, werd het water weer blauwer en trokken vogels en dieren weer terug naar plekken waar ze lang niet meer gezien waren.

Maar naast dit positieve nieuws is er wel helaas een toename in afval gekomen. Wegwerp mondkapjes, handschoenen en plastic handalcohol flesjes worden gevonden in de oceaan, op straat en in rioleringen. De leeftijdsspan van zo een kapje is wel 450 jaar en dus zullen generaties lang nog last hebben van de crisis die wij hebben meegemaakt.

Lees verder om te zien wat jij eraan kunt doen om deze vervuiling zoveel mogelijk tegen te gaan.

Herbruikbare mondkapjes

Een herbruikbaar mondkapje is de beste oplossing van allemaal. Nog beter? Een mondkapje gemaakt van gerecycled stof. Er zijn veel leuke mondkapjes die je kunt kopen met leuke printjes of zelfs van een bekend merk. Check voor mondkapjes met super mooie Afrikaanse printen Nic&Mic. 10% van de opbrengst gaat rechtstreeks naar de strijd tegen het Coronavirus in de armste delen van Zuid-Afrika.

Maak je eigen mondkapje

Maak je eigen mondkapje van een oud stuk kleding dat je niet meer draagt! Ook een leuk middagje knutselen voor als je je verveelt.  Zie hier een makkelijk filmpje met instructies om je eigen mondkapje te maken. Ben je zelf niet zo handig? Neem dan een kijkje bij Vermaak. Zij maken van een oud kleding stuk een nieuw kleding stuk en de restjes gebruiken ze om een bijpassend mondkapje te maken. Instagram: @ver.maak.

Wegwerp mondkapje doe je bij het grofvuil

Helaas kun je je wegwerp mondkapje niet recyclen ook al is het deels van papier of plastic. Deze moeten bij het restafval gedumpt worden. Dat betekent dus dat je deze echt maar een keer kunt gebruiken en dat is ongelooflijk zonde en niet erg duurzaam. Maar in sommige gevallen kom je er niet onder uit zoals bijvoorbeeld als ziekenhuis medewerker. Zorg er dan voor dat het wel op de juiste manier weggegooid wordt zodat het niet in de natuur terecht komt!

Zeepblokken in plaats van vloeibare zeep

Je handen wassen in natuurlijk erg belangrijk in deze tijd.  Maar wist je dat vloeibare zeep in flesjes en niet duurzaam is maar ook minder hygiënisch dan een zeepblokje in een uitlek mandje? Er blijven veel bacteriën hangen op het pomp tuitje waarbij een zeepblok de bacteriën eraf glijden en in het bakje blijven liggen. Ook is een zeepfles gemaakt van plastic wat we natuurlijk willen vermijden. Een oplossing is de Bubble Buddy: het zeepbakje is gemaakt van gerecycled plastic van oude schoonmaak flessen.

Recycle wat je kunt recyclen

In sommige steden, zoals Rotterdam, scheiden ze plastic van het restafval nadat het is opgehaald. Maar op veel plekken wordt dit nog niet gedaan en is het heel belangrijk dat plastic wordt gescheiden. Zo moeten plastic hand gel flesjes bij het plastic afval en niet in de normale prullenbak. Helaas kunnen wegwerp mondkapjes en rubberen handschoenen niet gerecycled worden, dus gebruik deze zo min mogelijk en gooi ze weg bij het restafval. Meer weten over hoe je je afval moet scheiden? Hier een lijstje met hoe je het beste je afval kunt scheiden.

De Bubble Buddy: vol duurzame voordelen

De Bubble Buddy: vol duurzame voordelen

De plastic soep – wat kunne we er mee?

Begin 2009 vroeg een docent op de kunstacademie mij waar ik mij nou echt zorgen om maakte. Ik moest er even over nadenken maar toen ik nachts wakker lag wist ik het antwoord wel. Ik had een paar weken daarvoor een artikel in de krant gelezen over plastic soup in de stille ocean en zag vanaf dat moment in elke plastic verpakking de duivel die ons allen mee zou sleuren de verdoemenis in. Gezellig boodschappen doen zat er niet meer in en een vuilniszak buiten zetten was nog nooit zo zwaar. Vol schaamte en afkeer knoopte ik de wekelijkse zak vol plastic verpakkingen dicht.

Het plastic zou vanaf het land in meren en rivieren waaien, waarna het uiteindelijk de zee in stroomt. Ik ging langs de Maas kijken. En inderdaad, daar lag het bewijs, al zo’n 30 jaar te wachten om z’n gebrek aan vergankelijkheid aan mij te tonen. Ik vond speelgoed, gebruiksvoorwerpen en vooral flessen van shampoo, afwasmiddel, slakkenverdelger en motorolie. Die flessen dreven ooit in de rivier en werden met hoog water de uiterwaarden in gedreven waar sommige als sinds de jaren zestig lagen te niksen.

Plastic flessen als kunst

Deze vondsten leidde tot ‘the Bottle Vase Project’, ik kopieerde de flessen in porselein precies zoals ik ze gevonden had. Dat was zonder dop en zonder etiket, vaal van de zon in zachte tinten. In vormen die we ons vaag herinneren uit een ver verleden, of in mijn geval alleen gevoelsmatig want veel flessen waren ouder dan ik zelf.

Het project werd een succes, veel mensen keken er naar en lazen voor het eerst over de plastic soup. Alleen werd daar de plastic soup daar niet kleiner van. Thuis probeerde ik met man en macht die plastic flessen te vermijden, als er een tijdperk voor de plastic schoonmaakmiddelfles was, dan ook een tijdperk erna. Grappig genoeg vond ik juist in een oud product een oplossing voor nu; het blok zeep. Zoveel efficiënter; want geconcentreerd, zonder water en zonder plastic fles. Alleen had ik persoonlijk niet de beste herinneringen aan blokken zeep, ik dacht aan de gescheurde zeep bij mij oma op het aanrecht, waarbij vuil de scheurtjes had opgevuld in een soort patroon. Dus ging ik op zoek naar moderne zepen, biologisch en van goede kwaliteit. Die bleken er volop te zijn en het was een genot ze te gebruiken. Helaas hadden ze wel een gebruiksaanwijzing; altijd droog bewaren en doseren was een beetje een gok.

Het begin van ons Bubble Buddy bakje

Toen GoodtoGive mij in 2016 vroeg eens na te denken over een zeepbakje was ik direct enthousiast, dit paste perfect binnen mijn straatje. Ik ontwierp Bubble Buddy zo dat je met zoveel mogelijk gemak kunt overstappen van een fles op een blok, makkelijk doseerbaar met de rasp die er bij zit en waarmee je wat zeep raspt om tot een multifunctionele sop op te lossen. 

 

Gelukkig was Jacqui van GoodtoGive ook direct enthousiast over het plan, dat op z’n zachts gezegd ook wel uitdagend was. Het recyclen van plastic staat nog in de kinderschoenen en een productielijn opzetten kostte twee jaar. Na een oproepje op de radio ontvingen we de eerste plastic flessen voor recycling in Blue City, maar toen dat inzamelpunt na een maand verdween gingen de Rotterdammers door. Ze zetten het plastic voor mijn deur in grote tassen, gaven het af bij mijn moeder in de winkel en ik kon geen verjaardag meer met de fiets bezoeken want ik kon altijd op een grote lading flessen van vrienden en familie rekenen. 

In 2018 was het eindelijk zover, we lanceerden Bubble Buddy. Ik vermoedde dat hij vooral de interesse zou wekken van een groepje geiten wollen sokken, mensen die al lang een oplossing zochten voor de plakkerige zeepblokken op hun aanrecht. Maar er gebeurde iets nog veel mooiers; conceptstores en trendy winkels kochten Bubble Buddy in voor een publiek dat tot nu toe nog flessen zeep gebruikte en wisten hen te overtuigen eens een blok zeep te proberen. Sindsdien krijgen we dagelijks leuke reacties van mensen die de stap met plezier gemaakt hebben en nooit meer terug willen.